Tuesday, November 20, 2012

Sai Yai Rak visit with Scott Litchfield

การเยี่ยมเยียนพี่น้องสมาชิกสายใยรัก ระหว่าง วันที่ 13-15 มิถุนายน 2012 เราสองคน คือ พี่กุ้งใหญ่ และกุ้งเล็ก เริ่มต้นจากสำนักงานออกไปรับ ศจ. สก๊อต ริชฟิลด์ ที่สนามบินเชียงใหม่ วันที่ 13 มิถุนายน 2012 เวลาประมาณ 11 น. ตั้งใจว่าจะ มุ่งตรงไป อ. ปัว จ. น่านทันที พอดี พี่กุ้งใหญ่ลืมโทรศัพท์ ไว้ที่สำนักงาน จีงทำให้เราต้องย้อนเข้าไปที่สำนักงาน และเป็นโอกาสดีที่ให้ ศจ. สก๊อต ได้ทักทาย ศจ.สนั่นและเพื่อน ๆ พอดีถึงเวลาอาหารกลางวันพวกเราก็พากันไปรับประทานอาหารกลางวันร่วมกันก่อนออกเดินทาง ระหว่างการเดินทางไปก็พูดคุยกันหลาย เรื่อง ๆส่วนมากเป็นการแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับพันธกิจที่เราทำ บางครั้ง ศจ. สก๊อตก็พูดภาษาไทยปนเขมร เราขับรถไม่เร็วก็ไปถึงที่ปัวประมาณ 18.30 น. เราก็รับประทานอาหารเย็นด้วยกันก่อนเข้าที่พัก ค่อนข้างตกใจเล็กน้อยที่สอร์ทนั้นมีรถเต็ม จน อ. สก๊อต ถามว่าได้จองมามั๊ย ก็เป็นความจริงว่าไม่ได้จอง เพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีรถเต็มแบบนี้ พี่กุ้งใหญ่ จึงรีบลงไปติดต่อห้องพัก ในที่สุดค่อยโล่งใจเพราะมีห้องว่าง (รถเต็มเพราะมีงานเลี้ยงฉลองฟุตบอล สัมพันธ์ของตำรวจ อ. บ้านกลางและอ. ปัว ) คืนนี้เราเข้าห้องพัก ด้วยความเหนื่อยล้า จากการเดินทางไกล เช้าวันใหม่ พวกเราสามคนจะไปเยี่ยมเยียนเพื่อน ๆ ตามบ้าน อ. สก๊อตพยามยามถามว่าจะติดต่อกับศรีคำ มั๊ย ตลอดการเดินทาง อ. สก๊อตก็ถามว่าจะโทรหาศรีคำหรือไม่ ประมาณ สามสี่ครั้ง ในที่สุดตัดสินใจโทรฯหาและทราบว่าอยู่ที่บ้าน พวกเราจึงมุ่งหน้าเดินทางไปซื้อของเยี่ยมและเข้าไปหา บ้านแรกที่เราไปคือบ้านของพี่พูน ซึ่งทำเอาพี่พูนเซอร์ไพรซ์มาก ๆ รีบสวมกอด อ. สก๊อต ทันที หลังจากนั้นเราก็ไปที่ทำการของชมรม พบกับศรีคำ และอำไพ ที่นั้น ทั้งสองก็แสดงอาการดีใจเห็นได้ชัด และบอกว่าเซอร์ไพรซ์มาก ๆพูดคุย และเตรียมแผนการทำกิจกรรมในเดือนพฤศจิกายน กันนานพอสมควรจนถึงเวลารับประทานอาหารกลางวัน หลังจากเสร็จรับประทานอาหารกลางวันพวกเราก็ไปเยี่ยมอีกสอง บ้านคือ บ้านของศรีวรรณ แม่ของน้องก๊อต และบ้านของวันวิสาข์ แม่ของน้องออม หลังจากนั้นเห็นท่าทีของอ. สก๊อต คงจะเหนี่อย จึงกลับไปเติมพลัง และพักผ่อนเกือบสองชั่วโมง พอถึงห้าโมงเย็นก็ออกไปรับศรี คำ พาเราไปเยี่ยมอีกครั้ง ที่ บ้านของรัญจวน แม่ของน้องมอส และต่อด้วยบ้านของ มาลัย กว่าจะเสร็จก็เกือบสองทุ่ม เราตัดสินใจว่าไม่ไปเยี่ยมแล้วเพราะท้องของพวกเราเริ่มส่งเสียง อาหารเย็นนี้เราทานเกือบสามทุ่ม หลังจากนั้นพวกเราก็เข้าที่พักด้วยอาการอ่อนเพลีย เพราะมีแผนของวันรุ่งขึ้นต้องไปพบกับสมาชิกของชมรม ที่อีกหลายคนเรายังไม่ได้เจอที่ชมรม...พวกเราตั้งใจว่าจะเดินทางกลับเชียงใหม่ไม่ดึกเกินไป เพื่อนสมาชิกชมรมก็ตื่นเต้นและดีใจกันทุกคนที่ได้พบกับอ. สก๊อต สำหรับพี่กุ้งใหญ่ก็ได้สัมผัสรักให้กับรัญจวน และศรีคำ กว่าจะออกเดินทางจากชมรมก็สิบเอ็ดโมงกว่า อาหารกลางวันตามคำเรียกร้องของ อ.สก๊อต คือ ส้มตำ ลาบหมู ไส้กรอกอีสาน และคอหมูย่าง (จริง ๆแล้ว อ. สก็อตอยากจะกินไก่ย่าง แต่ทางร้านไม่มี) ตอนกลับ อ. สก๊อตยังรับอาสาเป็นโชเฟอร์อีกด้วย เราขอบคุณพระเจ้าที่ทรงนำให้เรากลับมาถึงบ้านก็ประมาณทุ่มด้วยความปลอดภัย.....





No comments: